Azuryt

Azuryt – minerał z gromady węglanów. Minerał pospolity, szeroko rozpowszechniony.
Nazwa pochodzi od perskiego lazhward oznaczającego barwę niebieską.

Właściwości

• Wzór chemiczny : Cu3(CO3)2(OH)2 - zasadowy węglan miedzi
• Układ krystalograficzny : jednoskośny;
• Barwa : ciemnoniebieski, lazurowy
• Rysa : niebieska
• Połysk : szklisty do ziemistego
• Twardość w skali Mohsa : 3,5-4
• Gęstość : 3,77 g/cm3
• Łupliwość : doskonała w jednym kierunku
• Przełam : muszlowy, kruchy
• Pleochroizm : silny w odcieniach niebieskich
• Widmo absorpcyjne : nie diagnostyczne
• Luminescencja : nie wykazuje

Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, słupkowym. Najczęściej jest spotykany w skupieniach zbitych, ziemistych, ziarnistych, kulistych. Tworzy też naskorupienia i pseudomorfozy po innych minerałach miedzi. Jest kruchy, przeświecający, pod wpływem dwutlenku węgla przechodzi w malachit. Tworzy odmiany: burnit, chessylit, azurmalachit.

Występowanie:
Minerał wtórny strefy utleniania kruszców Cu; współwystępuje z malachitem, pseudomalachitem, kuprytem, chalkozynem, chryzokolą, kalcytem, limonitem.
Miejsca występowania: Namibia, Maroko, Algieria, Francja, USA, Meksyk, Rosja, Włochy, Węgry.
W Polsce – występuje w Górach Świętokrzyskich i na Dolnym Śląsku, w okolicach Lubina i Głogowa.

Zastosowanie

• lokalnie wykorzystywany jako podrzędna ruda miedzi (55%Cu).
• do produkcji siarczanu miedziowego
• do wyrobu błękitnych pigmentów
• bardzo atrakcyjny i ceniony kamień ozdobny
• w jubilerstwie dość rzadko stosowany, oszlifowane kamienie są małe. Nadaje im się zazwyczaj szlif kaboszonowy. Nie szlifuje się dużych okazów, gdyż są tak ciemne, że prawie nieprzezroczyste.
• do wyrobu artystycznej biżuterii
• cenny kamień kolekcjonerski

Ciekawostki
Azuryt często przeobraża się w malachit. Sproszkowany azuryt był używany jako niebieska farba, która jednakże zmieniała barwę na zieloną ze względu przeobrażenia w malachit.