Krzemień pasiasty – (nazywany także polskim diamentem) ozdobna odmiana krzemienia odznaczająca się koncentrycznym, mniej lub bardziej regularnym ułożeniem ciemnych i jasnych smug lub warstewek, często tworzących bardzo atrakcyjny wzór.

  • Na świecie znane jest tylko jedno miejsce występowania krzemienia pasiastego - we wschodniej części województwa świętokrzyskiego na północ i wschód od Ostrowca Św.
  • Wydobywany już w neolicie i wczesnej epoce brązu w Krzemionkach Opatowskich koło Ostrowca Świętokrzyskiego - używany był do wyrobu siekierek o znaczeniu magicznym i obrzędowym.
  • Swoim usłojeniem przypomina wzburzoną wodę, a krzesany jeden o drugi miota iskry.
  • Jego składnikami są opal i chalcedon.
  • Krzemień pasiasty posiada trzy najważniejsze cechy kamienia jubilerskiego: rzadkość występowania, dekoracyjność i odpowiednią twardość.
  • Stosowanie krzemienia w biżuterii zapoczątkował w 1972 roku sandomierski złotnik Cezary Łutowicz.